Aliran fahaman eksistensialisme merupakan falsafah pendidikan Barat yang berasaskan naturalisme Rousseau dan mazhab humanis, adalah
dipelopori oleh Carl Rogers (1902-1987), dengan mengutamakan
pembelajaran kendiri dan bukan ilmu pengetahuan. Ahli-ahli
eksistensialisme berpendapat pelajar tidak patut mengorban individualiti mereka
untuk memperolehi ilmu pengetahuan. Maka, pembelajaran yang berkesan
harus mempunyai makna kepada individu yang berkenaan. Hanya melalui cara
ini, pelajar barulah berupaya bertindak berdasarkan ilmu pengetahuan
dan kefahamannya dalam situasi mengikut masa dan keadaan yang sesuai.
Mereka menekankan kurikulum yang menjadi fokus utama hendaklah
dipindahkan daripada perkara alam dunia kepada dunia personaliti. Ini
bermakna bahan pembelajaran, cara belajar, kuantiti pembelajaran dan
nilai-nilainya hendaklah ditentukan oleh pelajar sendiri. Pemilihan
dengan tepat atau silap adalah tanggungjawab pelajar sendiri. Guru
hendaklah menghormati pandangan dan pemilihan pelajar dan tidak patut
memaksa pelajar menerima nilainya. Permainan yang mempunyai unsur
kreatif dan pendidikan seni mengandungi nilai etika dan estetik yang
tinggi, kerana kedua-duanya membongkar konflik di antara individualiti
dengan alam persekitaran, mencetuskan perasaan dan emosi pelajar, dan
oleh itu, membolehkan pelajar mengembangkan potensi mereka dengan
sempurna. Maka, sekolah hendaklah menyediakan peluang untuk pelajar
menemui kendiri diri dan memupuk kemahiran berfikir secara reflektif
untuk menilai diri serta keupayaan disiplin diri. Amalan falsafah
pendidikan eksistensialisme banyak didapati daripada sekolah-sekolah
terbuka di Amerika Syarikat, Taiwan, Jepun dan model Sekolah Summerhill
di United Kingdom.
0 comments:
Post a Comment